ای که آسمان بی پایان صحن و سرایت دل هزاران عاشق با صفا
را مثل هزاران پرستوی مهاجر به طواف حرمت در آورده
بانوی کرامت…افتاب آسمان کرمت دلمان را نورانی میکند به رنگ بالهای
سفید کبوتران حرم برادرت…
بانوی خوبیها…پرواز پرستوها در آسمانت مرا یاد مشهد الرضای برادرت می
اندازد.
چه خوش گفت امام جعفر صادق (ع):
ان للّه حرماً و هو مکه ألا انَّ لرسول اللّه حرماً و هو المدینة ألا
وان لامیرالمؤمنین علیه السلام حرماً و هو الکوفه الا و
انَّ قم الکوفة الصغیرة ألا ان للجنة ثمانیه ابواب ثلاثه منها الی قم
تقبض
فیها امراة من ولدی اسمها فاطمه بنت موسی علیهاالسلام و تدخل
بشفاعتها
شیعتی الجنة با جمعهم (معنی:خداوند حرمی دارد که مکه‌است پیامبر حرمی
دارد و آن مدینه‌است و حضرت علی حرمی دارد و آن کوفه‌است و قم کوفه
کوچک است که
از ۸ درب بهشت سه درب آن به قم باز می‌شود – زنی از فرزندان من در قم
از
دنیا می‌رود که اسمش فاطمه دختر موسی است و به شفاعت او همه شیعیان من
وارد بهشت می‌شوند)[۱۴]
